Έβλεπα τα πλάσματα. Με ενδιέφερε το κενό ανάμεσά τους. Αυτό, ως η διαυγής μορφή. Ο ιριδισμός τους άγρυπνος, πυκνό φτερό στη δίνη. Σταδιακά, τα μάτια επανερχόταν σε εκείνη την απόγνωση που σταθεροποιεί. Σπίτι ή απλωμένο αλεύρι, μια ετοιμασία που θα κατακλυστεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Όσα γράφονται εδώ, συνομιλούν. Η μη απάντηση, προσπάθεια μη παρέμβασης.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ