Σάββατο 15 Αυγούστου 2015

~

ανοίγοντας τα χέρια
μαθαίνω να μου μιλάς
εσύ, που προσπαθείς να ξεχάσεις 
το σώμα
τα χέρια που αδιάκοπα κινούνται
πέρα απ'τη θέλησή σου
αν το δεις
τα σύννεφα έχουν ένα επιστέγασμα
κάτι σαν κορωνίτσα
από τη επιφάνεια
ελάχιστα, λίγο πιο κάτω
αφομοιώνει, τρέφεται
στην απομόνωση 
ντύνει το πρόσωπό του


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Όσα γράφονται εδώ, συνομιλούν. Η μη απάντηση, προσπάθεια μη παρέμβασης.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ