Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2014

~

είναι σημάδι ταξιδιού
το ρυθμικό χτύπημα των αισθήσεων σε ένα υπεραστικό λεωφορείο
η γλυκερή μυρωδιά που απλώνεται

ένας αρκεί

στη στάση, στην επαρχιακή πόλη, στον κόμβο με τις καφετέριες και τα αναψυκτήρια μιας άλλης εποχής, αυτός ο άνθρωπος είναι ανακουφισμένος
αυτό που έχασε, ποτέ δεν υπήρξε


αυτοί οι λόφοι
είναι τόσο ακίνητοι 
και η βλάστηση τόσο νεκρή

τα χέρια μου όπως 

μετακινούνται κλειστοί


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Όσα γράφονται εδώ, συνομιλούν. Η μη απάντηση, προσπάθεια μη παρέμβασης.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ