είναι σημάδι ταξιδιού
το ρυθμικό χτύπημα των αισθήσεων σε ένα υπεραστικό λεωφορείο
η γλυκερή μυρωδιά που απλώνεται
ένας αρκεί
στη στάση, στην επαρχιακή πόλη, στον κόμβο με τις καφετέριες και τα αναψυκτήρια μιας άλλης εποχής, αυτός ο άνθρωπος είναι ανακουφισμένος
αυτό που έχασε, ποτέ δεν υπήρξε
αυτοί οι λόφοι
είναι τόσο ακίνητοι
και η βλάστηση τόσο νεκρή
τα χέρια μου όπως
μετακινούνται κλειστοί
το ρυθμικό χτύπημα των αισθήσεων σε ένα υπεραστικό λεωφορείο
η γλυκερή μυρωδιά που απλώνεται
ένας αρκεί
στη στάση, στην επαρχιακή πόλη, στον κόμβο με τις καφετέριες και τα αναψυκτήρια μιας άλλης εποχής, αυτός ο άνθρωπος είναι ανακουφισμένος
αυτό που έχασε, ποτέ δεν υπήρξε
αυτοί οι λόφοι
είναι τόσο ακίνητοι
και η βλάστηση τόσο νεκρή
τα χέρια μου όπως
μετακινούνται κλειστοί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Όσα γράφονται εδώ, συνομιλούν. Η μη απάντηση, προσπάθεια μη παρέμβασης.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ