Θυμάσαι εκείνα τ'ακρογιάλια στην όγδοη θύμηση ,πως αναδύονταν ,πως γέμιζαν τις φωτιές με χρυσαφένια γέλια ,με ήλιους αποφθεγματικούς ,με έρημους τόπους ,που κάτω απ'τις σκάλες επέπλεαν χρωματιστοί; Τόσες γλυκιές πνευμονίες ,διαβήτης τις χάραξε. Αυτή που τώρα είναι γυναίκα, ήταν παιδί, της άρεσε και τώρα βαδίζει, βωμός στο θύμα, το θύμα αλλάζει τον βωμό ,κάθε άγγιγμα μια χάντρα. Επίγνωση γράφεται· αναπνοή.