Κυριακή 20 Μαρτίου 2016

~

δεν ξέρω γιατί
η φωνή του μου φάνηκε γνώριμη
ούτε η απόσταση 
που καλύπτεται από αμήχανα γέλια
όλη η παιδικότητα 
σε μια αμήχανη κραυγή

κεχριμπάρια

πλησιάζει ο άνθρωπος
πλησιάζει
η δίνη υπνώνει
ήταν λιακάδα
απόκοσμη


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Όσα γράφονται εδώ, συνομιλούν. Η μη απάντηση, προσπάθεια μη παρέμβασης.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ